autor: Urszula Grudzień

 

Historia szkoły w Konarach ściśle związana jest z jej patronem – Zygmuntem Nowickim, który urodził się w  1881 roku na Litwie w rodzinie nauczycielskiej. Życie zafundowało mu trudne dzieciństwo z powodu przedwczesnej śmierci ojca. Jednak nie poddał się przeciwnościom losu, kształcił się i został nauczycielem. Były to czasy zaborów, więc postanowił podjąć walkę o spolszczenie szkół. W 1903 roku dostaje nakaz pracy w  Konarach ( gdzie prawdopodobnie pod koniec XIX w powstaje szkoła jednooddziałowa) i tu oprócz obowiązków dydaktycznych rozpoczyna swoją polityczno - wychowawczą działalność. Namawia chłopów do walki o polskie szkoły. Organizuje wiece. Współpracuje ze światłymi chłopami z całej okolicy, między innymi z Janem Cieślakiem uważanym za prekursora sadownictwa w rejonie grójeckim. Policja carska trafia jednak na trop  działalność młodego nauczyciela. Nowicki zmuszony jest uciekać przez okno podczas wiecu w pobliskim Coniewie. Wtedy ucieka do Warszawy, a następnie udaje się w okolice Łowicza. Nie zaprzestaje swojej działalności  i  w 1905 roku w miejscowości  Pilaszków organizuje tajny zjazd nauczycieli, podczas którego zakłada Związek Nauczycielstwa Polskiego. Po odzyskaniu niepodległości  przez Polskę zostaje posłem na sejm i członkiem PSL Wyzwolenie. W czasie II wojny światowej organizuje tajne nauczanie na terenie Warszawy zakładając Tajną Organizację Nauczycielską. 29 września 1944r ginie w schronie podczas bombardowania Warszawy. Jego grób znajduje się na warszawskich Powązkach.

Tymczasem mieszkańcy Konar powracają z wysiedlenia i remontują zniszczony w wyniku działań wojennych budynek szkolny, którego dwie sale powstały jeszcze przed I wojną światową, natomiast trzecią dobudowano w okresie międzywojennym. W 1946 roku rozpoczyna się nauka pod okiem małżeństwa nauczycielskiego -  Marii i Stanisława Morawińskich. Potem funkcję kierowników szkoły kolejno przejmują: Kazimierz Cegliński, Stanisław Buda, Marian Berezko, Teodozja Patyna. Nauka nadal odbywa się w starym przedwojennym budynku oraz izbach wynajętych od mieszkańców Konar i oddalonych w promieniu 1 km od szkoły. Rozpoczynają się starania o pozwolenie na budowę nowej szkoły z pozytywnym skutkiem. Jest rok 1971. Społeczeństwo Konar oczekuje otwarcia nowej szkoły budowanej w dużej mierze czynem społecznym przez blisko 5 lat. Stanowisko dyrektora obejmuje Jan Michalski. Jest tylko jeden problem. Ówczesne władze naciskają na nadanie nowej szkole  imienia   radzieckiego generała  Stanisława Popławskiego.  Propozycja spotyka się z oporem członków  Społecznego Komitetu Budowy Szkoły : Witolda Sałygi, Ryszarda Piekarniaka i Krzysztofa Szlązaka. Wówczas z Warszawy przyjeżdża  w celu wizytacji nowego obiektu Czesław Wycech zarządzający  Funduszem Budowy Szkół i Internatów. Widząc niezadowolenie ludzi, z którymi  już kilkakrotnie spotykał się w miarę postępowania prac budowlanych i  słysząc kategoryczne oświadczenia, iż nie dopuszczą, by stalinowiec został patronem szkoły budowanej ich rękami, składa zaskakującą propozycję. Chce, by szkole nadano imię  jego przyjaciela, a zarazem nauczyciela w Konarach w latach 1903-1904 - Zygmunta Nowickiego. Społeczność z ulgą przystała na tę propozycję.

Nowoczesny budynek szkolny stał się ich chlubą. Brakowało jedynie sali gimnastycznej. Wykorzystując okres transformacji ustrojowej mieszkańcy Konar na czele z dyrektorem szkoły Janem Michalskim rozpoczynają zbiegi w celu rozbudowy  placówki. Ostatecznie w  1995 roku otwarto nową salę gimnastyczną wraz z łącznikiem i czterema salami lekcyjnymi. W 2006 roku stanowisko dyrektora obejmuje Lidia Grzegorek. Pozyskując fundusze unijne, tworzy  oczekiwane przez rodziców przedszkole, które rozpoczęło działalność w 2009 roku. Od 2010 roku szkoła szczyci się sztandarem. W 2014 roku   powstało ogólnodostępne boisko wielofunkcyjne oraz parking. Wszystkie sale lekcyjne są wyposażone w tablice interaktywne. Szkołę otaczają zadbane tereny  zielone.